2
پژوهشگر موسسه پژوهشهای برنامه ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی
چکیده
امنیت غذایی به معنای دسترسی مستمر تمام مردم یک جامعه در تمام اوقات به غذایی کافی به منظور یک زندگی سالم و فعال است. تحولات اقلیمی و جمعیتی ایران در کنار شرایط حاکم بر دنیا باعث شده است کهبرقراری امنیت غذاییدر برنامههای توسعه و سند چشم انداز کشور مورد توجه قرار گیرد. در این راستا در مطالعهی امنیت غذایی در ده سال آینده (97-1388) بر پایهی تغییرات در منابع تولید و سیاستهای تجاری (وارداتی) پیشبینی شده است. توابع تولید و تقاضای واردات تولیدات گیاهی با استفاده از اطلاعات سری زمانی دورهی 87-1360 برآورد گردیده و وضعیت دستیابی گروههای مختلف به مواد و انرژی غذایی با برآورد تابع مصرف در آینده ارزیابی شده است. نتایج مطالعه نشان داد در صورتی که منابع تولید به صورت نامطلوب مورد استفاده قرار گیرد، وضعیت تولید و عرضهی سرانهی مواد غذایی نسبت به سال پایه کاهش خواهد یافت. اما استفادهی مناسب و بهینه از منابع تولید باعث میشود که بخش کشاورزی در آینده به تنهایی و بدون نیاز به واردات قادر به تامین امنیت غذایی جامعه باشد. بررسی توزیع مواد غذایی و انرژی نیز نشان داد وضعیت توزیع مواد غذایی و انرژی مناسب نیست و دهکهای اول تا پنجم کمتر از متوسط کشوری مواد غذایی و انرژی مصرف میکنند. در حالی که سهم دهکهای هشتم تا دهم بیش از متوسط کشوری است.
خالدی, کوهسار, & فریادرس, ولیاله. (1390). شبیهسازی امنیت غذایی بر مبنای تغییر منابع تولید و سیاستهای تجاری. Agricultural Economics, 5(1), 61-79.
MLA
کوهسار خالدی; ولیاله فریادرس. "شبیهسازی امنیت غذایی بر مبنای تغییر منابع تولید و سیاستهای تجاری". Agricultural Economics, 5, 1, 1390, 61-79.
HARVARD
خالدی, کوهسار, فریادرس, ولیاله. (1390). 'شبیهسازی امنیت غذایی بر مبنای تغییر منابع تولید و سیاستهای تجاری', Agricultural Economics, 5(1), pp. 61-79.
VANCOUVER
خالدی, کوهسار, فریادرس, ولیاله. شبیهسازی امنیت غذایی بر مبنای تغییر منابع تولید و سیاستهای تجاری. Agricultural Economics, 1390; 5(1): 61-79.