برنامهریزی برای بهرهبرداری مطلوب از منابع و عوامل تولید در مدیریت کشاورزی اهمیت ویژهیی دارد. کشاورزی فعالیتی است همراه با مخاطره و نبود حتمیت، و لازم است که در تعیین و ارزیابی برنامههای زراعی به این موضوع توجه شود. در مطالعهی حاضر، طرحهای زراعی برای استان فارس با استفاده از روش برنامهریزی مطلوبیت-کارا تعیین شد. نتایج نشان داد که در تمام سطوح خطرگریزی، گندم در الگوی کشت مدل وجود دارد. سطح زیرکشت چغندرقند با افزایش مقدار خطرگریزی کاهش و گوجه فرنگی در نهایت از الگوی کشت مدل حذف میشود. افزون برآن، در هیچ سطحی از خطرگریزی پیاز وارد الگوی کشت مدل نگردید. نتایج دلالت بر آن دارد که دخالت دولت میتواند منجر به کاهش خطر تولید و در نتیجه افزایش سطح زیرکشت محصول خاصی (مانند گندم) شود. بنابراین، هدفمند کردن دخالتهای دولت و عمل به نحوی که هزینهی چونین سیاستهایی کمتر و منافع اجتماعی آن بیشتر شود، ضروری به نظر میرسد.
الوانچی, محسن, صبوحی صابونی, محمود, & رستگاریپور, فاطمه. (1390). تعیین برنامهی زراعی استان فارس با استفاده از رهیافت برنامهریزی مطلوبیت-کارا. Agricultural Economics, 5(4), 89-106.
MLA
محسن الوانچی; محمود صبوحی صابونی; فاطمه رستگاریپور. "تعیین برنامهی زراعی استان فارس با استفاده از رهیافت برنامهریزی مطلوبیت-کارا". Agricultural Economics, 5, 4, 1390, 89-106.
HARVARD
الوانچی, محسن, صبوحی صابونی, محمود, رستگاریپور, فاطمه. (1390). 'تعیین برنامهی زراعی استان فارس با استفاده از رهیافت برنامهریزی مطلوبیت-کارا', Agricultural Economics, 5(4), pp. 89-106.
VANCOUVER
الوانچی, محسن, صبوحی صابونی, محمود, رستگاریپور, فاطمه. تعیین برنامهی زراعی استان فارس با استفاده از رهیافت برنامهریزی مطلوبیت-کارا. Agricultural Economics, 1390; 5(4): 89-106.